Η Τρίτη των ποιητών...

Γιώργος Κεντρωτής



15. Σονέττο που γέρνει προς τανγκό



Αργά, νωχελικά γδυνόσουν στο ημίφως˙

το σώμα σου, γυμνό, χωνεύανε δυό γόβες

λουστρίνινες (πριν είκοσι έτη…). Χίλιες πρόβες

(που λέει ο λόγος) έχω κάνει, μήπως το ύφος



σου εκείνο στον καμβά μπορέσω να περάσω,

σαν θώπευες αμήχανα μπρος στον καθρέπτη

το στήθος ή την ήβη σου. Μα πάντα πέφτει

στο νου μου σκότος ερεβώδες, και στον άσο



από έμπνευση για σένα, Φιλουμένα, μένω.

Βουβαίνεται μονίμως ο χρωστήρας, όταν

Εσένα πιάσω ν` απεικάσω (… και ο Πικάσσο



εάν είμουν πάλι θ` αποτύγχανα). Δεμένο

σφιχτά και που `χα εντός το κάλλος σου, λυνόταν

a media luz – και λογικό… να το ξεχάσω.


Γιώργος Κεντρωτής Εκατόν δύο ματς Τρίπτυχο Ποιημάτων, εκδόσεις τυπωθήτω, Αθήνα 2008

Man Ray-Jambes dans un cadre, vers 1930