Ομιλία του μέλους της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ Σταύρου Λιβαδά, στη συνεδρίαση της ΚΕ της 21/9/13
Τρείς μήνες πέρασαν από τη στιγμή που φύγαμε από την κυβέρνηση και, ως κόμμα, βιώνουμε δυο αλληλοτροφοδοτούμενες καταστάσεις. Η πρώτη συνίσταται στη σταθερή και εμφανή αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος, για αυτή μας την επιλογή. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια συνεχή πτώση των ποσοστών μας, ακόμη και κάτω από τα όρια εισόδου του κόμματος στη Βουλή. Όμως δεν είναι μόνο οι εν γένει ψηφοφόροι που δεν εγκρίνουν την επιλογή μας. Το κόμμα παρουσιάζει πολύ χαμηλή συσπείρωση των ψηφοφόρων του, λένε τα δεύτερα στοιχεία των δημοσκοπήσεων:τουτέστιν η πλειονότητα όσων μας ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, θεωρώντας μεγάλο λάθος αυτή μας την επιλογή δηλώνει πως δεν θα μας ξαναψηφίσει. Το πολιτικό μας ακροατήριο, ο κόσμος που μας ανέβασε από το πολιτικό περιθώριο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, μας εγκαταλείπει.
Η δεύτερη πλευρά της τωρινής μας κατάστασης είναι η εμφανής έλλειψη πολιτικού σχεδίου και ταυτότητας. Οι ανεπαρκείς και αντιφατικές, (με συνεχείς ανακοινώσεις και δηλώσεις) εξηγήσεις μας, γιατί φύγαμε από την κυβέρνηση, ακολουθούνται από τις παλινωδίες μας στις προσπάθειες που κάνουμε να επαναπροσδιορίσουμε την ανάλυσή μας για το πρόβλημα της χώρας και την πολιτική μας πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση.
Τρείς μήνες πέρασαν από τη στιγμή που φύγαμε από την κυβέρνηση και, ως κόμμα, βιώνουμε δυο αλληλοτροφοδοτούμενες καταστάσεις. Η πρώτη συνίσταται στη σταθερή και εμφανή αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος, για αυτή μας την επιλογή. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια συνεχή πτώση των ποσοστών μας, ακόμη και κάτω από τα όρια εισόδου του κόμματος στη Βουλή. Όμως δεν είναι μόνο οι εν γένει ψηφοφόροι που δεν εγκρίνουν την επιλογή μας. Το κόμμα παρουσιάζει πολύ χαμηλή συσπείρωση των ψηφοφόρων του, λένε τα δεύτερα στοιχεία των δημοσκοπήσεων:τουτέστιν η πλειονότητα όσων μας ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, θεωρώντας μεγάλο λάθος αυτή μας την επιλογή δηλώνει πως δεν θα μας ξαναψηφίσει. Το πολιτικό μας ακροατήριο, ο κόσμος που μας ανέβασε από το πολιτικό περιθώριο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, μας εγκαταλείπει.
Η δεύτερη πλευρά της τωρινής μας κατάστασης είναι η εμφανής έλλειψη πολιτικού σχεδίου και ταυτότητας. Οι ανεπαρκείς και αντιφατικές, (με συνεχείς ανακοινώσεις και δηλώσεις) εξηγήσεις μας, γιατί φύγαμε από την κυβέρνηση, ακολουθούνται από τις παλινωδίες μας στις προσπάθειες που κάνουμε να επαναπροσδιορίσουμε την ανάλυσή μας για το πρόβλημα της χώρας και την πολιτική μας πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση.