Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Αριστέα Παπαλεξάνδρου



ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΣΤΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΖΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΟΥ ΤΗΣ




Ανέκδοτα ποιήματα

Άδετα μεταξύ καρδιάς

και παραλόγου

Ξεχάστηκαν

σαν τις οδύνες των παλιών

στην αποβάθρα

Πλήρης ανωνυμία

Εγώ, εσείς

και το κενό

να μας χωρίζει

δέσμιους

Εγώ, εσείς

κι η πολτοποίηση

των χειρογράφων

απ` τη λήθη





Αριστέα Παπαλεξάνδρου Δύο όνειρα πριν εκδόσεις Μανδραγόρας Αθήνα 2000

Η Αριστέα ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ γεννήθηκε το 1970 στο Αμβούργο. Σπούδασε μουσική και μεσαιωνική - νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει εκδώσει επίσης τις ποιητικές συλλογές "Άλλοτε αλλού" (Νεφέλη 2004) και από τις Εκδόσεις ΤΥΠΩΘΗΤΩ τη συλλογή ΩΔΙΚΑ ΠΤΗΝΑ.


φωτογραφία της Κέλλυς Βαρδάκα



Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Τόλης Νικηφόρου

[ κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ ]




κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ

δέντρα, αραιοί διαβάτες, παγωνιά, και κάτω απ` τις

κραυγές των γλάρων το ωδείο. στο πάρκο της Ηλε-

κτρικής από νωρίς περίμενα, κοιτάζοντας προς τη

μεριά της θάλασσας. κάποτε φάνηκες, κι όσο πλη-

σίαζες ήσουν εσύ, κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ και

μέσα στην ομίχλη μου χαμογελούσες. στις μύτες

στάθηκες να με φιλήσεις κι ύστερα έφυγες. κι όσο,

χρόνο τον χρόνο, στο βάθος σβήνεις, τόσο πιο καθαρά

λάμπεις στα μάτια μου. μέχρι που ξέρω πια με βεβαι-

ότητα πως είσαι δεκαοχτώ χρονώ, κάπου έξι μήνες

πιο μικρή από μένα, πηγαίνεις στο παλιό ωδείο, σε

λένε Σιμόνη, κι αγαπιόμαστε τρελά



Τόλης Νικηφόρου: Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο [1999] Εδώ από τη συγκεντρωτική έκδοση Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ Νέα πορεία, Θεσσαλονίκη 2004


Γιώργος Ρόρρης Γυναίκα και σκιά, (2006) Λάδι σε μουσαμά 15,5 x 25,5 εκ.

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Τάκης Μενδράκος





Άτιτλο





Τώρα που τέλειωσε

η μάχη με τους ίσκιους,

είναι καιρός να πάρουμε

στα σοβαρά τον εαυτό μας.



Τάκης Μενδράκος, ΤΑ ΤΕΤΡΑΣΤΙΧΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΗΣ ΒΡΟΧΗΣ, εκδόσεις ΑΓΡΑ, ΑΘΗΝΑ 2006


Ο Τάκης Μενδράκος γεννήθηκε το 1927 στον Πειραιά και από το 1941 ζει στην Αθήνα. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να πάρει πτυχίο, και από την εφηβεία του ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Από το 1973 ασκεί μόνιμα την κριτική της λογοτεχνίας. Άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, ενώ έχουν κυκλοφορήσει δεκαπέντε βιβλία του, κυρίως μεταφράσεις από την αγγλόφωνη λογοτεχνία.


Δημήτρης Τζάνης ΤΑΥΡΟΙ, Acrylic, Mixed Media 45X45cm

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Γιώργος Κεντρωτής



15. Σονέττο που γέρνει προς τανγκό




Αργά, νωχελικά γδυνόσουν στο ημίφως˙

το σώμα σου, γυμνό, χωνεύανε δυό γόβες

λουστρίνινες (πριν είκοσι έτη…). Χίλιες πρόβες

(που λέει ο λόγος) έχω κάνει, μήπως το ύφος



σου εκείνο στον καμβά μπορέσω να περάσω,

σαν θώπευες αμήχανα μπρος στον καθρέπτη

το στήθος ή την ήβη σου. Μα πάντα πέφτει

στο νου μου σκότος ερεβώδες, και στον άσο



από έμπνευση για σένα, Φιλουμένα, μένω.

Βουβαίνεται μονίμως ο χρωστήρας, όταν

Εσένα πιάσω ν` απεικάσω (… και ο Πικάσσο



εάν είμουν πάλι θ` αποτύγχανα). Δεμένο

σφιχτά και που `χα εντός το κάλλος σου, λυνόταν

a media luz – και λογικό… να το ξεχάσω.


Γιώργος Κεντρωτής Εκατόν δύο ματς Τρίπτυχο Ποιημάτων, εκδόσεις τυπωθήτω, Αθήνα 2008

Man Ray-Jambes dans un cadre, vers 1930

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Ελένη Κοφτερού

Παραδοχή


Κανένα ποίημα
καμίας λέξης
ασταθής προορισμός
ούτε τα χάδια
τ’ απαλά των φωνηέντων
και των συμφώνων
οι μικρές δαγκωματιές
δεν σφετερίστηκαν
ως τώρα
(όσο κι αν το προσπάθησαν)
τη σιγανή κυρτότητα
των λιγοστών
χαδιών μας.

Όμως η αμετάφραστη
καμπύλη των φιλιών
με λέξεις και ποιήματα
πάντα συνηγορεί…



Η Ελένη Κοφτερού είναι γεωπόνος. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη ενώ τώρα ζει και εργάζεται στην Καλαμάτα. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα συλλογικά ψηφιακά βιβλία: «Δήγμα γραφής-Μια ντουζίνα και τρία διηγήματα» και «12/12/12- Οχτώ ιστορίες για μια πλατεία», που διανέμονται ελεύθερα στο διαδίκτυο από την ανοιχτή βιβλιοθήκη OPENBOOK , καθώς και στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό «Λογοτεχνικό Μπιστρό της Στέλλας», το onestory και τον ιστότοπο «Ψυχογραφήματα». Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα Λογοτεχνικά περιοδικά ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ


Πίνακας: Henri Matisse, (França) Liseuse au parasol, 1921, OST, Tate Gallery

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Τίτος Πατρίκος



ΡΟΔΑ ΑΕΙΘΑΛΗ


Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας

βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις

δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια

όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες

όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.

Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν

στα λόγια που έφτασαν έστω αργά

στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας

στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια

στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.

Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή

μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι` αυτές

ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμα τους

ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Βαρβάκειο, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα κοινωνιολογία και φιλοσοφία στο Παρίσι. Στην κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Κατά τη δεκαετία του `50 στάλθηκε ως στρατιώτης στη Μακρόνησο, κατόπιν εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο του Αη-Στράτη και από το 1954 ως το 1959 έζησε στην Αθήνα ως αδειούχος εξόριστος. Για δύο μεγάλες περιόδους, το `59 -`64 και `67 - `75, έζησε στο Παρίσι και κατά διαστήματα στη Ρώμη. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής. Το 1954 εκδόθηκε η πρώτη συλλογή ποιημάτων του, Χωματόδρομος. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, του οποίου υπήρξε ένας από τους συνιδρυτές και βασικούς συνεργάτες. Το 1994 του δόθηκε το Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του


Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή " Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ", εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 2000.


Νίκη Καναγκίνη: Το κόκκινο φως, 1996 "Άγγελοι γένους θηλυκού", βίντεο 10', βασισμένο σε φωτογραφίες της ίδιας από την παράσταση του Μ.Μαρμαρινού, "Ρομαντισμός", θέατρο "Διπλούς Έρως", 1996

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Ίδρυση της Αριστερής Μεταρρυθμιστικής Κίνησης - A.ME.K

Αριστερή Μεταρρυθμιστική Κίνηση-A.ME.K

H χώρα βρίσκεται σε φάση μετάβασης. Το κυβερνών πολιτικό σύστημα κατόρθωσε να αποτρέψει την ασύντακτη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ. Δεν περιόρισε όμως τις χρόνιες παθογένειες της οικονομίας και του κράτους, δεν διασφάλισε ένα σταθερό δρομολόγιο εξόδου από την κρίση. Οι προκλήσεις που διαφαίνονται στον ορίζοντα υπερβαίνουν κατά πολύ τις δανειακές υποχρεώσεις και τις απαιτήσεις της καθημερινής διαχείρισης. Η έκταση και η ποιότητα των αναγκαίων αλλαγών προϋποθέτει τη σύγκρουση με ομάδες συμφερόντων, κατεστημένες νοοτροπίες, και πρακτικές. Απαιτεί ευρύτατες συναινέσεις και νέες πολιτικές ισορροπίες. Η χώρα χρειάζεται μία ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για τη βιώσιμη ανάκαμψη. Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, νέες προτάσεις κοινωνικής πολιτικής, μέριμνα για τους αδύναμους, ισονομία και κυρίως ενιαίους κανόνες για όλους.
Είναι περισσότερο από προφανές ότι το υπάρχον πολιτικό σύστημα, είτε στην κυβερνητική είτε στην αντιπολιτευτική εκδοχή του, δεν μπορεί να δώσει τη λύση. Παγιδευμένο στον αταβισμό της πελατειακής λογικής και της προεκλογικής παροχολογίας, από το μία υπόσχεται να μοιράσει το πρωτογενές πλεόνασμα σε αυξήσεις μισθών και συντάξεων, προσδοκώντας στην αύξηση της εκλογικής πελατείας, και από την άλλη κηρύσσει την ολική επιστροφή στον παράδεισο της δανεικής ευημερίας.
Μία αποδυναμωμένη κεντροδεξιά, μια ανεύθυνη λαϊκίστικη αριστερά, ο λεγόμενος μικρός δικομματισμός, και μια νεοναζιστική ακροδεξιά, που παρά τα χτυπήματα, δείχνει να αντέχει, ορίζουν σήμερα το πολιτικό τοπίο. Ανάμεσά τους η κοινωνία στέκει διαιρεμένη και αμήχανη. Τρεις παίκτες με μία δομική αδυναμία συνεννόησης και συνθέσεων που διαμορφώνουν ένα περιβάλλον αβεβαιότητας, ενώ η στρατηγική των εντάσεων αποτελεί συστατικό στοιχείο της ύπαρξής τους. Η αποκλειστική κυριαρχία τους στην πολιτική σκηνή παράγει μία παρατεταμένη ανισορροπία, παράγει βία, τυφλές συγκρούσεις, αποτελεί πηγή κινδύνων και μόνιμης πολιτικής ανωμαλίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Η υπό συγκρότηση Κεντροαριστερά αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων σε χώρο σύνθεσης, σταθερότητας και προοπτικής. Η Πρωτοβουλία των «58+» που μετασχηματίζεται σε Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη εκφράζει αυτή τη στιγμή το μοναδικό υπαρκτό σχέδιο για την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς, που φιλοδοξεί να εκφράσει τη μεταρρυθμιστική Αριστερά και τη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία, το φιλελεύθερο κέντρο και τη ρεαλιστική Οικολογία. Δικτυώνεται και οργανώνεται πανελλαδικά, από τα κάτω με όρους αυτοπροσδιορισμού και αυτονομίας. Θέλει και μπορεί να αποτελέσει τη μεταρρυθμιστική αιχμή στην πορεία του έθνους προς μια νέα ευημερία σε ευρωπαϊκό περιβάλλον. Θέτει ως πρώτο σταθμό αυτής της ελπιδοφόρας πορείας τις ευρωεκλογές του Μαΐου, με επίδικο αυτής της κρίσιμης αναμέτρησης τη νίκη της ιδέας της ενωμένης δημοκρατικής Ευρώπης ενάντια στον ευρωσκεπτικισμό και τον εθνικισμό.
Εμείς πολίτες που κινούμαστε στο χώρο της Ανανεωτικής & μεταρρυθμιστικής αριστεράς, μέλη, φίλοι και ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ, θλιβόμαστε από την απόφαση του κόμματος να γυρίσει την πλάτη σ’ αυτήν την ελπιδοφόρα προοπτική. Διαπιστώνουμε επίσης ότι η άρνηση συμπόρευσης με το εγχείρημα ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς συνοδεύεται από τη διεκδίκηση μιας «εύκολης» θέσης στο ετερόκλητο στρατόπεδο του λαϊκισμού. Οι εξελίξεις πριν και μετά το συνέδριο ενισχύουν αυτές τις δυσάρεστες εκτιμήσεις. Επειδή λοιπόν τα γεγονότα τρέχουν και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά, προχωρούμε στη συγκρότηση της Αριστερής Μεταρρυθμιστικής Κίνησης, ώστε συντεταγμένα να συμβάλουμε στην υπόθεση συγκρότησης της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης και να εργαστούμε για την επιτυχία του ψηφοδελτίου της στις ευρωεκλογές.

Το συντονιστικό της κίνησης
1. Αγριαντώνη Χριστίνα
2. Αντωνίου Γιάννης
3. Βαρελάς Ανδρέας
4. Γλαμπεδάκης Μάνος
5. Δεληπέτρου Εύη
6. Διόγος Μάκης
7. Καλατζής Παναγιώτης
8. Καούνης Γιάννης
9. Κουρουζίδης Σάκης
10. Μεϊμάρογλου Γιάννης
11. Παπαγιαννοπούλου Λέλα
12. Πλεμένος Γιώργος
13. Σαμαντάς Τέλης

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Χρίστος Ρουμελιωτάκης



Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ






Κάποτε ναι το πίστευα κι εγώ,

πως ο δεσμός που τόνε λένε γόρδιο

είναι αξεδιάλυτος

και μόνο το σπαθί του Μακεδόνα στρατηλάτη

δίνει τη λύση.



Ίσως έτσι, ίσως αλλιώς, μικρή μου Μαρία,

μα τώρα ξέρεις

με το δικό σου στοχασμό και με τα δάκρυα

πως μόνο το σπαθί του Μακεδόνα στρατηλάτη

ή οποιοδήποτε σπαθί ή εγχειρίδιο

τον κόμπο που ανεβαίνει στο λαιμό μας,

όταν σφυρίζουν τα καράβια στο λιμάνι,

τον κόμπο το δικό μας,

δεν τόνε ξεδιαλύνει.


Χρίστος Ρουμελιωτάκης
Ξένος ειμί και άλλα ποιήματα, εκδόσεις τυπωθήτω 2002


Δημοσθένης Κοκκινίδης: Κόκκινη ξέρα, 1993 ακρυλικό σε μουσαμά, 100 x 130 εκ.