Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Η Τρίτη των ποιητών...

Τόλης Νικηφόρου

[ κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ ]




κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ

δέντρα, αραιοί διαβάτες, παγωνιά, και κάτω απ` τις

κραυγές των γλάρων το ωδείο. στο πάρκο της Ηλε-

κτρικής από νωρίς περίμενα, κοιτάζοντας προς τη

μεριά της θάλασσας. κάποτε φάνηκες, κι όσο πλη-

σίαζες ήσουν εσύ, κι όσο πλησίαζες ήσουν εσύ και

μέσα στην ομίχλη μου χαμογελούσες. στις μύτες

στάθηκες να με φιλήσεις κι ύστερα έφυγες. κι όσο,

χρόνο τον χρόνο, στο βάθος σβήνεις, τόσο πιο καθαρά

λάμπεις στα μάτια μου. μέχρι που ξέρω πια με βεβαι-

ότητα πως είσαι δεκαοχτώ χρονώ, κάπου έξι μήνες

πιο μικρή από μένα, πηγαίνεις στο παλιό ωδείο, σε

λένε Σιμόνη, κι αγαπιόμαστε τρελά



Τόλης Νικηφόρου: Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο [1999] Εδώ από τη συγκεντρωτική έκδοση Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ Νέα πορεία, Θεσσαλονίκη 2004


Γιώργος Ρόρρης Γυναίκα και σκιά, (2006) Λάδι σε μουσαμά 15,5 x 25,5 εκ.

1 σχόλιο:

  1. Ο εφηβικός μου έρωτας και ένα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα. Σε ευχαριστώ θερμά, Αντώνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή