Η Τρίτη των ποιητών...

Αργύρης Χιόνης



[ΣΚΑΒΩ ΤΗ ΓΗ]



ΣΚΑΒΩ ΤΗ ΓΗ, κι όπως την τσάπα κατεβάζω,

"Χα!" κραυγάζω, δύναμη στο χτύπημα μου για να

δώσω, στα κουρασμένα μπράτσα μου κουράγιο.

Η γη με ένα "αχ!" μου αποκρίνεται, μ` έναν βαθύ

αναστεναγμό ανακούφισης, καθώς την λευτερώνω

από την πετσιασμένη κρούστα της.

Και χα το χα και αχ το αχ με χι μπροστά ή με

χι πίσω, με πόνο κι ανακούφιση, σιγά σιγά, η γη κι

εγώ την άνοιξη στον πάνω κόσμο ξαναφέρνουμε.


Το ποίημα "ΣΚΑΒΩ ΤΗ ΓΗ", ανήκει στην ενότητα "Τραγούδια της γης", της ποιητικής συλλογής "ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ" [εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ] Γράφει ο ίδιος ο ποιητής: "Η συμφωνία του MAHLER «Το τραγούδι της γης», η οποία δανείζει, κατά κάποιον τρόπο, τον τίτλο της στα Τραγούδια της γης, χαρακτηρίζεται από μια ποιητική διάθεση που, ξεκινώντας από τη σαρδόνια ειρωνία για το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης, περνά στη γεμάτη παράπονο λαχτάρα για το ανέφικτο της αιωνιότητας και καταλήγει στη μελαγχολική παρηγοριά από την ομορφιά της γης, που συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και μετά το θάνατο του ατόμου. Ελπίζω κάτι από αυτή τη διάθεση, αυτή τη λυτρωτική εξέλιξη, να έχει περάσει και στα δικά μου ταπεινά πονήματα".

Μαρία Σφηνιαδάκη , Δίπτυχο, Λάδι σε καμβά