Είναι, αλήθεια, βέβαια, πως το βάρος αυτών των ερωτημάτων σχετικοποιείται, όταν αυτή η προσυνεδριακή διαδικασία, του τύπου: ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε, αποτελεί απλώς μιαν υπερβολή, στη ζωή ενός κόμματος που επιμένει να λειτουργεί, με επίφαση δημοκρατικοφάνειας, στην πραγματικότητα, όμως, με εσωστρεφή, κλειστοφοβική, συγκεντρωτική, εμφανώς ανε-παρκή, αλλά και αντιδημοκρατική λειτουργία. Όταν λειτουργο-ύμε χωρίς καταστατικό, χωρίς γραπτές αποφάσεις, χωρίς θεσ-μοθετημένο έλεγχο και λογοδοσία. Όταν η ΕΕ επιτελεί επικυρω-τική και διεκπεραιωτική διαδικασία των ήδη παρμένων αποφά-σεων, όταν η ΚΕ αποτελεί, εν πολλοίς, τελετουργία και διαδι-κασία απολογισμού ήδη εκτελεσμένων πολιτικών πράξεων . Όταν οι μεγάλες και κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται, εν κρυπ-τώ, από ένα πολύ στενό κύκλο ανθρώπων, σε εξωθεσμικά όρ-γανα, με άτυπες διαδικασίες, με τη συμμετοχή περιστασιακών μυστικοσυμβούλων, επιλεγμένων κατάλληλα και κατά περίπτω-ση. Ακολουθούμε και εμείς διαδικασίες σαν αυτές που καταγ-γέλλουμε πως εφαρμόζει η κυβέρνηση,τύπου πράξεων νομοθε-τικού περιεχομένου: οι μεγάλες αποφάσεις πρώτα λαμβάνονται και υλοποιούνται και μετά επικυρώνονται θεσμικά.
Θυμηθείτε πώς μπήκαμε στην κυβέρνηση, πώς βγήκαμε από αυτήν.
Αυτή η συνοπτική "συνεδριακή" διαδικασία, αναμφίβολα ενισ-χύει την ηγεσία, της δίνει ευελιξία κινήσεων και μεγάλων αλλα-γών «γραμμής»- γι αυτό, άλλωστε την επέβαλε. Όμως η τακτι-κή "βλέποντας και κάνοντας" δεν αποτελεί πολιτικό σχέδιο, που μπορεί μακροπρόθεσμα να ενθουσιάσει και να ενεργοποιήσει τα μέλη, να πείσει οπαδούς και να προσελκύσει ψηφοφόρους. Το διαπιστώσαμε από το περιορισμένο ενδιαφέρον που έδειξαν μέλη και φίλοι για τις προσυνεδριακές διαδικασίες, από την ισχνή παρουσία νέων προσώπων και νεολαίας ανάμεσά μας , το βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις, στη μειωμένη απήχηση που φαίνεται πως έχουμε στην κοινωνία.
Το συνέδριο είναι , ταυτόχρονα και κυρίως, μια αποτυχημένη απόπειρα να καλυφθεί το κενό στρατηγικής στο οποίο βρεθή-καμε, μετά την αποχώρησή μας από την κυβέρνηση. Το απο-καλύπτουν οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις στις οποίες περιπέ-σαμε κατ´ επανάληψη αυτό το διάστημα, παίζοντας εμείς οι ίδι-οι, αντιθετικούς και ασύμβατους μεταξύ τους ρόλους. Εμφανι-ζόμασταν πότε ως προγραμματική αντιπολίτευση, πότε ως προσβλέποντες στη μεγάλη αλλαγή, σε κυβερνητική συνεργα-σία με το ΣΥΡΙΖΑ, πότε ενθυμούμενοι, εκ νέου, την ανάγκη της χώρας για κυβερνητική σταθερότητα και διατυπώνοντας όρους για την επανείσοδό μας στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είτε υπερηφανευόμασταν πως είμαστε πολύφερνη νύφη μεταξύ των εταίρων του μικρού δικομματισμού, αγνοώντας, όμως, πως η νύφη- «μπαλαντέρ», που έχει ως στόχο την παραμονή της στην εξουσία, είναι έκθετη σε όλες τις παθογένειες του κυβερνητισμού, της διαπλοκής και του οπορτουνισμού, Είτε, τέλος, επαναφέραμε, κατά καιρούς, στο προσκήνιο την πρόταση για τον 3ο πόλο, ο οποίος όμως , το βλέπετε, βρίσκει περιορισμένους αποδέκτες, στα αζήτητα υπόλοιπα του ΠΑΣΟΚ και έχει ελάχιστη απήχηση στην κοινωνία.
Όλοι γνωρίζουμε πως αυτή η παλινωδία προκαλεί vertigo, δεν μπορούν να την παρακολουθήσουν οι καλόπιστοι πολίτες. Δεν υπάρχει ακροατήριο. Φοβάμαι πως το τέλος αυτής της αδιέξο-δης διαδρομής, αν φτάσουμε ώς εκεί και δεν έχει επισυμβεί, εν τω μεταξύ, η αποδόμηση, το οριοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο η κρίση που ταλανίζει την πατρίδα μας έξι χρόνια, τώ-ρα, δεν ξεπεράστηκε, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζονται, κα-λοπροαίρετα ή υποκρύπτοντας ιδιοτέλειες, ορισμένοι. Εκκρε-μούν σοβαρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, εκκρεμούν μέτ-ρα για την ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής και πολλά άλλα, για να ξεκολλήσουμε από τον πάτο, να αποφύγουμε τα αδιέξοδα και να ανοίξουν οι προοπτικές προς μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Είναι προφανές πως μια τέτοια πορεία επιβάλλει σταθερό ευ-ρωπαϊκό προσανατολισμό, απαιτεί χρόνο και συνθήκες πολιτι-κής σταθερότητας. Επιπρόσθετα ένα κλίμα πολιτικής αστάθειας και εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης, δυσκολεύει αφάνταστα και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και την αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, σε όφελος της κοινωνίας. .
Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν να αγνοούν αυτή τη μείζονα α-νάγκη. Ο ανταγωνισμός για την εξουσία τους ωθεί σε διαρκή πόλωση. Μ αυτή την τακτική, όμως, δυναμιτίζουν το κλίμα και θέτουν σε κίνδυνο όλη την εύθραυστη εθνική προσπάθεια.
Μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη, που θα συσπειρώσει όλες τις φιλοευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις, μεταξύ ΝΔ και ΣΥ-ΡΙΖΑ, είναι η μόνη που μπορεί να αποτρέψει αυτή την κατασ-τροφική προοπτική, ενώ αντίθετα μπορεί να επιβάλλει το αναγ-καίο κλίμα ενότητας και σύμπνοιας, ώστε να ανακάμψει η χώ-ρα.
Η πρωτοβουλία των «58» προτείνει ένα πλαίσιο διαλόγου και συμπόρευσης αυτών των δυνάμεων, χωρίς να αναιρείται η πο-λιτική και οργανωτική τους αυτονομία. Προτείνει ως στόχο, κοι-νό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές (αλλά την πρόταση αυτή τη θέτει στο διάλογο και δεν τη βάζει ως προϋπόθεση, όπως διαστρεβλώνοντας την πρόταση ισχυρίζονται ορισμένοι).
Η ιδιαίτερα θετική αποδοχή, που είχε το κείμενο των «58» σε όλη τη χώρα, η πρόσφατη μεγαλειώδης συγκέντρωση στην Α-θήνα, οι πολύ πετυχημένες συγκεντρώσεις που οργάνωσαν και αυτές που προγραμματίζουν στο άμεσο μέλλον, αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις της χώρας, η μεγάλη απήχηση που έχει στο εκλογικό σώμα, όπως έδειξαν αλλεπάλληλες πρόσφατες δημοσκοπήσεις- ξεπερνάει κατα πολύ το 20%, ο αριθμός αυτών που θα ‘ταν διατεθειμένοι να ψηφίσουν ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο- δείχνουν πως υπάρχει πολύ γόνιμο έδαφος για την «Ελιά». Διαβάστε τη διακήρυξη της Πρωτοβουλίας, το περιεχόμενο των κειμένων που έχουν γραφεί, δείτε ποιοι συγκροτούν τους «58», ποιοι συσπειρώνονται και πρωταγωνιστούν στις κατά τόπους πρωτοβουλίες και θα διαπιστώσετε ότι δεν έχει καμιά βάση ο ιδιοτελώς καλλιεργούμενος φόβος περί ανασυγκρότησης του «Πασόκ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις». Με όσα έχουν μεσολαβήσει στο παρελθόν, το Πασόκ δεν μπορεί να προσβλέπει, μόνο του ή μεταμφιεσμένο, στις μεγάλες μάζες της ελληνικής κοινωνίας. Η διάρρηξη των σχέσεών του μαζί τους είναι οριστική. Μάλλον, λοιπόν, ήταν ο φόβος πως το πολιτικό σχέδιο που υποστηρίζει, μπορεί να μην έχει καμιά τύχη εξαιτίας των «58», που έκανε τη Μαρία Ρεπούση να μην μπορέσει να δει, πως ο «βασιλιάς» Μπένι, με τον οποίο μας φοβερίζει, είναι γυμνός.Συντρόφισες και σύντροφοι. Όλο το συνέδριο ασχολείται με τους "58". Δεν μπορούμε να παραβλέπουμε αυτή την πραγματικότητα, δεν επιτρέπεται να αγνοούμε την πρότασή τους για διάλογο και συμπόρευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου